မင္းခိုက္စိုးစန္ ရဲ့ ကၽြန္ေတာ္ႀကိဳက္ေသာ…..


ဂ်စ္ပဆီ


ကိုယ့္လက္ခုပ္ထဲျပန္ၾကည့္မိေတာ့မွ

အလြမ္းက တစ္ပြင့္ ႏွစ္ပြင့္…..နဲဲ႔ေျခာက္ကပ္

ငါ….ေရငတ္လာတယ္။


ေတေလလို ရြက္လႊင့္ေနခဲ့ရာက

ငါ့ဝိဥာဥ္ရဲ့ေက်ာက္ဆူးကိုခ်

ဒီညေတာ့

မင္းရင္ခြင္ထဲမွာပဲ စိတ္ခ်လက္ခ်

….အိပ္စက္ပါရေစ။


ေကာင္မေလးရယ္

ငါက ဖ်ားနာမႈကိုမွ တြယ္တာတတ္သူပါ…။

တစ္စုံတစ္ခ ုျဖစ္လာမွာကို ငါေစာင့္ေမွ်ာ္ေနမိ၊

….တံခါးဖြင့္သံ

….ေျခသံ

လာ၊ ျမန္ျမန္သာ ဝင္ခဲ့ပါေတာ့။


လူ ၈၀% ကအလုပ္လုပ္တယ္၊

ဒါေပမယ့္၊ က်န္တဲ့လူ ၂၀%က ဆုရတယ္

ငါကေတာ့

သူတို႔ကို ရယ္ရယ္ေမာေမာနဲ႔သာ ထိုင္ၾကည့္မိ

ေသြးေအးေအး ရက္စြဲေတြကိုသာ အသိအကၽြမ္းဖြဲ႔ေနခဲ့တယ္….။


ေကာင္မေလးရယ္ ... ငါဟာ “ေတေလ” ပါ။

ေဆာင္းဦးေပါက္ႏွင္းေတြနဲ႔

ေကာင္းကင္မွာ တိမ္ေတြက အျပာႏုႏု

ေဟာ …

အရပ္ပုပု ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ လမ္းေလွ်ာက္လာေနတယ္၊

အို…မဟုတ္ေသးပါဘူး

ကေယာင္ကတမ္းနဲ႔ အေရာင္ကန္းတဲ့ အိပ္မက္ေတြ ငါမက္ေနမိ၊

ခ်စ္လွစြာေသာ… ငါရဲ့ညီမေသးေသးေလးေရ

… လြမ္းတယ္၊

… ဒါပဲ တတ္ႏုိင္တာမို႔ လြမ္းပါရေစ။


မေန႔ညကေပါ့… သူမနဲ႔အတူ

ၿမိဳ႕ျပရဲ့လမ္းေတြေပၚ ေလွ်ာက္သြားတယ္

အိမ္ျပန္ခ်ိန္

လကလည္းသာလို႔….

ဒါေပမယ့္ ေလထဲမွာေလ။


အသံသာေလးရယ္…

ငါတိမ္းညြတ္ေနလို႔ပါ

မီးဆိုလည္း ငါဝင္တိုးေတာ့မယ္

တစ္ဘဝစာ

ေလာင္ကၽြမ္း ျပာက်….

ငါ ေပ်ာက္ဆုံးသြားမွေအးမယ္။


မသိစိတ္က မျဖစ္ႏုိင္မွန္းသိေနလည္း

ငါ အတိတ္ေမ့ခ်င္ခဲ့တဲ့ေကာင္ပါ

အိပ္ခ်င္တဲ့ေနရာဟာ ငါ့ေမြ႔ယာပဲေပါ့။


ဘာကိုမွဂရုမစိုက္တတ္တဲ့ေကာင္

ေလထဲကအနမ္းေတြေတာင္ လုိက္ဖမ္းေနတတ္ၿပီ။

ဒါနဲ႔ဆို အားလုံးေပါင္းႏွစ္ပြင့္ေသာ အနမ္း

ဒီရင္မွာ ႏြမ္းေနရၿပီ။


ဒီလိုနဲ႔ပဲ

ေလထဲကလရိပ္ ကိုဖမ္းတဲ့

ငါ…

ေခတ္သစ္ ငမို္က္သားလား?


လူၿပိန္းတစ္ေယာက္ရဲ့ ရင္ဘတ္ထဲမွာလည္း

အျမဲတမ္းေတာက္ေနတဲ့ ေနတစ္စင္းရွိတယ္။

လူၿပိန္းမွမဟုတ္ဘူး

ဆိုက္ကားသမား…..

ေလယာဥ္မႈး…..

သူေဠး…..

ကူလီ…

ကေလး….

လူႀကီး…

လူမွန္ရင္ အႏုပညာေတာက္ေလာင္မႈရွိတယ္


ေမြးကတည္းက ငိုေၾကြးျခင္းနဲ႔အစျပဳခဲ့

ေသေတာ့လည္းဒါနဲ႔အဆုံးသတ္

အခိုက္အတန္႔ အပိုင္းျခားေလးမွာ

တစ္ေယာက္ခ်င္းစီရဲ့

ခံစားမႈ၊

အေတြးအေခၚ၊

စိတ္ကူး၊

အနုစိတ္မႈ၊

ျခယ္မႈန္းမႈ၊

တင္ဆက္မႈ၊

ဖန္တီးမႈ

အႏု အရင့္ကိုလိုက္ၿပီး

မီးေတာက္

အေရာင္ေျပာင္းသြားတယ္


ဘယ္လိုခံစားလဲ၊ တင္ဆက္လဲ?

စုတ္တံကိုင္္တဲ့လူက အေရာင္ေတြနဲ႔…

စကားလုံးကိုင္တဲ့လူက စာသားေတြနဲ႔….

သံစဥ္ကိုင္တဲ့လူက အနိမ့္အျမင့္ေတြနဲ႔….

အိုင္းစတိုင္းက ရီေလတီဗတီနဲ႔

ရွိတ္စပီးယားက ရုိမီယို၊ ဂ်ဴးလိယက္္နဲ႔

ဗင္ဂိုးက ေနၾကာပန္းခင္းနဲ႔

မိုးဇက္က ေတးသြားန႔ဲ

ဘာမွမတတ္တဲ့လူက ရင္ဘတ္နဲ႔….

အဲဒီလို ခံစားတင္ဆက္တယ္။


ဖန္တီးၿပီးသားကို ေနာက္တစ္ေခါက္ဒီပံုစံအတုိင္း

ခံစားၿပီးသားကို ေနာက္တစ္ေခါက္ဒီပံုစံအတုိင္း

ျပန္မရဘူး…

အဲဒီတည္ေဆာက္တဲ့ အခိုက္အတန္႔

စ်ာန္ရတဲ့ စကၠန္႔ေတြပဲ တန္ဖိုးရွိတာ…


ေသခ်ာတာက အလြတ္က်က္ထားတဲ့

သီအိုရီေတြ၊

ေဖာ္ျမဴလာေတြ၊

အီေကြးရွင္းေတြနဲ႔

ေဘာင္ခတ္လို႔မရဘူး….

ခံစားသူနဲ႔ ဖန္တီးသူ

အႀကိဳက္ခ်င္းတူရင္

ခံစားခ်က္ခ်င္းတူရင္

ၿပီးၿပီ။


အဲဒီလူၿပိန္းက သူ႔အႏုပညာကို

မာကတ္တင္းမဆင္းဘူး…

တန္ဖိုးမသတ္မွတ္ဘူး

လိုခ်င္ရင္ေတာ့

အလကားေပးတတ္တယ္…


အမွားရွိလို႔ေစတနာနဲ႔ ေထာက္ျပရင္လက္ခံတယ္

ဆဲစာေရးတိုင္း အနုပညာမဟုတ္သလို

ခ်ီးမြမ္းတိုင္းလည္း အႏုပညာမေျမာက္ဘူး…


ေျမွက္တိုင္းသာ က, ရရင္

လူၿပိန္း ေရခဲကပ္ရမယ္….

ေျခာက္တိုင္းေၾကာက္ရင္လည္း

ရွင္လ်က္ အေခါင္းထဲေရာက္ေနလိမ့္မယ္….


ေသခ်ာတာကေတာ့ လူၿပိန္းရဲ့ရင္ဘတ္ထဲမွာလည္း

အျမဲတမ္းေတာက္ေလာင္ေနတဲ့ အႏုပညာၾကယ္(ဝါ)ေနတစ္စင္းရွိတယ္။


မွတ္ခ်က္။ ။ လူၿပိန္းတစ္ေကာင္ရဲ့ သန္းေခါင္ယံအႏုပညာရွင္းတမ္း…..

အငွားဆိုင္က ဂုဏ္ေတြကိုအေရျခဳံ

အျပံဳးတုေတြဆင္ျမန္း

လွ်ာဖ်ား ပဋိသႏၶာရ ေတြနဲ႔

ခန္းမထဲကိုဝင္…


အထဲမွာ…

ပလတ္စတစ္ ပန္းရနံ႔ေတြရွိတယ္၊

လုပ္ယူထားတဲ့ ေနေရာင္ျခည္ေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ရွိတယ္၊

အျဖဴညစ္ညစ္ေတြက ဝါးၿမိဳထားတဲ့

အညိွတက္ေနတဲ့ ကုလားထိုင္၊

ဓားခုတ္ရာတင္းၾကမ္း မ်က္ႏွာနဲ႔

စားပြဲေတြ…

အေပၚမွာ ေခါက္ရုိးက်ိဴး ဓားစာခံေတြ

အစီအရီနဲ႔ ေသဒဏ္ေပး ထားတယ္။


ကဲ…လူစံုၿပီလား

ဒီညရဲ့ VIP ကိုပြဲသြင္းေတာ့မယ္

အလင္းေရာင္ကိုမိွန္

ရုိးအီေနတဲ့ မဂၤလာေတးသြားကို

Speaker အိုေတြကထမ္းထုတ္

ေဟာ..လႈပ္တုပ္လႈပ္တုပ္

စက္ရုပ္ ေျခလွမ္းေတြနဲဲ႔

လက္္ခ်င္းခ်ိတ္လို႔

မင္ေသေသနဲ ႔ဝင္လာပါၿပီ

ထိပ္ဆံုးက ဓါးစာခံေတြဆီ…


ဟား.. ဒါလားကြလက္ထပ္ထိမ္းျမားျခင္း

မဆီမဆိုင္ ကိတ္ ကိုဓါးနဲ႔ခြဲ

ရွန္ပိန္ပုလင္းကို လည္ပင္းညွစ္

ခြက္ေတြထဲ သြတ္သြင္း

Yum-Sein လုပ္ၾကရင္း

ေက်းဇူးတင္ စကားရြတ္ဖတ္

အဆီ အအိမ့္ေတြစား

အနီေရာင္ေတြၿမိဳခ်

ေတာ္ေတာ္ပ်င္းဖို႔ ေကာင္းတဲ့ည

ၿပိီးေတာ့လည္း ၿပီးသြားတာပါပဲ….



အိပ္မက္မွာတင္ဘူးတဲ့ ကဗ်ာေလးတစ္ပုဒ္ပါ…


ေတာင္စြယ္ေနကြယ္ေလၿပီ

သမုဒၵရာဝမ္းတစ္ထြာအတြက္

အေၾကာင္းေၾကာင္းအတြက္

သူမ ပုံးဖာေမွာက္ဆင္

ဘဝတူေတြႏွင့္

မီးေရာင္စုံေအာက္ကို ဝင္ရေခ်ၿပီ။


ကာလသားတို႔

ဘာသာစကားအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔

တဏွာဂ်ိဳးကပ္ကာ

သူမဘဝကို တန္ဖိုးျဖတ္ၾကေလ၏။


ေထာင္ႏႈတ္ခမ္းကိုနင္း

အလွပန္းကိုရင္းကာ

သူမ ဘဝႏြမ္းရင့္ေနၿပီ။


သုိ႔ေသာ္

ေငြရွာမႈဆိုသည့္ ေခါင္းစဥ္ေအာက္မွာ

သူမ ညဆိုရင္ေပ်ာ္

ဘဝဆိုတာကို ေအာ္ရီတတ္ခဲ့ၿပီ။