အငွားဆိုင္က ဂုဏ္ေတြကိုအေရျခဳံ
အျပံဳးတုေတြဆင္ျမန္း
လွ်ာဖ်ား ပဋိသႏၶာရ ေတြနဲ႔
ခန္းမထဲကိုဝင္…
အထဲမွာ…
ပလတ္စတစ္ ပန္းရနံ႔ေတြရွိတယ္၊
လုပ္ယူထားတဲ့ ေနေရာင္ျခည္ေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ရွိတယ္၊
အျဖဴညစ္ညစ္ေတြက ဝါးၿမိဳထားတဲ့
အညိွတက္ေနတဲ့ ကုလားထိုင္၊
ဓားခုတ္ရာတင္းၾကမ္း မ်က္ႏွာနဲ႔
စားပြဲေတြ…
အေပၚမွာ ေခါက္ရုိးက်ိဴး ဓားစာခံေတြ
အစီအရီနဲ႔ ေသဒဏ္ေပး ထားတယ္။
ကဲ…လူစံုၿပီလား
ဒီညရဲ့ VIP ကိုပြဲသြင္းေတာ့မယ္
အလင္းေရာင္ကိုမိွန္
ရုိးအီေနတဲ့ မဂၤလာေတးသြားကို
Speaker အိုေတြကထမ္းထုတ္
ေဟာ..လႈပ္တုပ္လႈပ္တုပ္
စက္ရုပ္ ေျခလွမ္းေတြနဲဲ႔
လက္္ခ်င္းခ်ိတ္လို႔
မင္ေသေသနဲ ႔ဝင္လာပါၿပီ
ထိပ္ဆံုးက ဓါးစာခံေတြဆီ…
ဟား.. ဒါလားကြလက္ထပ္ထိမ္းျမားျခင္း
မဆီမဆိုင္ ကိတ္ ကိုဓါးနဲ႔ခြဲ
ရွန္ပိန္ပုလင္းကို လည္ပင္းညွစ္
ခြက္ေတြထဲ သြတ္သြင္း
Yum-Sein လုပ္ၾကရင္း
ေက်းဇူးတင္ စကားရြတ္ဖတ္
အဆီ အအိမ့္ေတြစား
အနီေရာင္ေတြၿမိဳခ်
ေတာ္ေတာ္ပ်င္းဖို႔ ေကာင္းတဲ့ည
ၿပိီးေတာ့လည္း ၿပီးသြားတာပါပဲ….
အိပ္မက္မွာတင္ဘူးတဲ့ ကဗ်ာေလးတစ္ပုဒ္ပါ…
2 comments:
ဒီ၀ိုင္းေရ.. ဒီကဗ်ာကို အိပ္မက္မွာေတြ ့တည္းက ၾကိဳက္ေနတာ ။ အဲဒီ မဂၤလာေဆာင္ေတြ သြားတိုင္း အဲဒါေတြလုပ္ရတာ ျငီးေငြ ့လြန္းလို့ ။
ဒါနဲ့.. ဘယ္လိုလဲ.. အားလံုးအဆင္ေျပလား ။ ရာဟူးမွာ အက်ိဳးအေၾကာင္းေျပာပါဦး ။
haa .. this one rox^.^
Post a Comment